Bir balık olsam diyorum;
Belki küçük bir akvaryumda, belki bir gölde, belki bir okyanusta kim bilir? Ama bir balık...
Sevgiden yoksun kalan, çatlamış toprağımdan savrulup, bir martı kanadında konsam denizime. Yosunların arasında gizli inci taneleriyle tanışsam. Melonkolik sularımda, en derin yalnızlıkların ortasında, koyu mavi duygulara aksam. Gecenin kör ateşi bile görmese yalnızlığımı! Çığlık çığlığa dalgalanan denizimde, vursam bilinmedik bir sahile. Takılsam bir Yunus-u-n güzelliğine. Sonra yeniden alsa dalga beni kucağına, aşkın ummanına dalsam… // Evren Aydın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder